عنوان: جغرافياي تاريخي شاهنامه
قالب: Word
تعداد صفحات: 44
چكيده
اعتقاد به تاثيرگذاري جغرافيا و عوامل اقليمي و طبيعي بر شكل‌گيري جريان‌هاي تاريخي از ديرباز در ميان انديشمندان و متفكرين علوم انساني وجود داشته است كه يكي از پيامدهاو نتايج مهم اين تفكر، شكل‌گيري تاليفات جديدي در حوزه «جغرافياي تاريخي » بوده است. كه در اين ميان كتب ادبي، به خصوص ديوان اشعار كه ضمن بيان حوادث تاريخي در آثار منظوم خود توجه خاصي به محل رخدادها و حوادث تاريخي داشتند، از اهميت ويژه‌اي برخوردار مي‌باشند.
از آنجا كه بسياري از آثار منظوم زبان فارسي در بعد از اسلام، ريشه در تفكرات ملي و قومي ايران باستان داشتند، لذا، در اين تاليفات توجه خاصي به عوامل قدرتمند حكومت‌هاي ايران باستان، مخصوصاً از جنبه قلمرو و حدود جغرافيايي مبذول مي‌شد و اين متون ضمن پرداختن به حدود و موقعيت جغرافيايي، به حوادث تاريخي شكل گرفته در مكان‌هاي مختلف نيز توجه داشتند و از اين طريق در صدد بيان تاريخ واقعي ايران بودند. در اين ميان، فردوسي و شاهكار وي يعني شاهنامه، از اهميت و جايگاه ويژه‌اي برخوردار مي‌باشد.
كليد واژه‌ها: ايران باستان، ادبيات، جغرافياي تاريخي، فردوسي، شاهنامه