مقدمه

در دنياي كنوني نقش ارتباطات در يك مجموعه، به عنوان يكي از عناصر اوليه مديريت به شمار مي رود. بنابراين به نظر مي رسد با توجه به رشد روز افزون سازمانها از يك سو و پيچيدگي مباحث مديريتي از سوي ديگر اهميت نياز به ارتباطات روزانه و موثر بيشتر
مي شود.

ارتباطات سازماني شامل فرايندي است كه دو يا چند واحد از يك مجموعه از طريق تبادل نظر، اطلاعات مورد نياز خود را مبادله كرده و از آنجايي كه ارتباطات از عناصر اوليه مديريت است، مديران بايد در سطوح مختلف با افراد مجموعه و يا همطراز خود ارتباط موثر برقرار كنند.

ارتباطات موثر يكي از عناصر كليدي موفقيت مديران است چرا كه اطلاعات به عنوان يك ورودي با اهميت در سيستم سازماني و در سايه ارتباطات موثر وارد مجموعه شده و پس از راه يابي ، نيازمند سيستم ارتباطي كارآمد خواهد بود، تا مورد پردازش قرار گيرد و همانند خون در شريان آن مجموعه جريان يابد.

بديهي است ارتباط مديران با افرادي كه در مجموعه تحت نظارت آنان انجام وظيفه
مي نمايند، بايد به بهترين شيوه ارتباطي جهت نيل به اهداف آن مجموعه باشد چرا كه همه جوانب كار مانند آموزشي، ارجاع، ماموريت و ارزيابي عملكرد از طريق اين ارتباطات صورت مي گيرد.