چکیده

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تاب آوری و هوش معنوی با سلامت روان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی خرم آباد بود. نمونه پژوهش شامل 225 نفر از دانشجویان بود که به صورت خوشه ایی چند مرحله ای انتخاب شدند و به ابزارهای پژوهش که عبارت بودند از پرسشنامه تاب آوری کونور و دیویدسون (2003)، پرسشنامه هوش معنوی امرام و درایر (2007) و پرسشنامه سلامت ­روان 25-SCL پاسخ دادند. طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. برای تحلیل داده­ها از روش­های آماری ضریب همبستگی ساده پیرسون و رگرسیون چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که بین تاب آوری با سلامت روان دانشجویان رابطه مثبت معناداری وجود دارد و بین هوش معنوی با سلامت روان رابطه مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد بین تاب آوری و هوش معنوی با سلامت روان دانشجویان رابطه چند گانه وجود دارد و هوش معنوی بهترین پیش بینی کننده سلامت روان دانشجویان می باشد.

کلید واژگان: تاب آوری، هوش معنوی، سلامت روان