امنیت سیستم های کامپیوتری مسئله ای است که با ورود کامپیوتر به حوزه های مختلف زندگی مانند نگهداری اطلاعات شخصی بصورت دیجیتال و همچنین دولت الکترونیکی اهمیت شایانی یافته است.
 امنیت یکی از زیرساخت های مهم فن آوری اطلاعات است ، بگونه ای که بدون آن سایر خدمات و سیستم های دیگر اطلاعاتی قابل پیاده سازی نیستند.
امروزه کاغذها که حامل اصلی اطلاعات مهم بودند کم کم جای خود را به دیگر راه های تبادل اطلاعات می دهند.
 در واقع كاغذ دارای معایبی از قبیل انتقال آهسته و پرهزینه اسناد می‌باشد و بایگانی آنها نیز مشکلات زیادی را بوجود می آورد.

 به تدریچ با پیشرفت فناوری اطلاعات، تبدیل تجارت سنتی به تجارت الکترونیک، تبادل اسناد در این نوع تجارت امری فراگیر شده است. 
این اسناد اغلب حاوی اطلاعات حساسی مانند قراردادهای حقوقی، فن آوری های محرمانه و یا تبادلات مالی می باشند.
 برای ممانعت از دستبرد سارقان كامپیوتری كه در فضای الكترونیكی همواره مترصد دست اندازی و خواندن مستندات می باشند لازم است این  اسناد به رمز درآورده شوند.
اگر می خواهیم كه اسناد ما واقعاً در امان باشند باید آنها را بصورت دیجیتالی امضاء كنیم.

امضای دیجیتال مفهومی شبیه امضای دستی و اثر انگشت اما با عملكردی دقیق‌تر و امن‌تر در دنیای الكترونیك دارد، وقتی روی یك سند الكترونیك (مانند سند الكترونیكی یك قرارداد، نامه‌‌‌های اداری، فرم‌های الكترونیكی، و غیره) امضای دیجیتال انجام می‌شود.
برخلاف امضای دستی، دیگران با استفاده از گواهی فرد می‌توانند به سادگی هویت امضاكننده سند را تشخیص دهند زیرا گواهی الكترونیكی هر فرد شناسه وی می‌باشد.
برخلاف امضای دستی، پس از امضای دیجیتال سند، هر تغییری در محتوای سند امضاشده به سادگی قابل تشخیص است. بنابراین، امكان جعل یا تغییر اسناد غیر ممكن می‌شود. 
در واقع هر تغییر در سند، موجب نامعتبر شدن امضای دیجیتال آن می‌شود.