مختصری درباره کتاب ” دیروز هوا روشن بود ” :
شخصیت اول داستان طبق معمول هر روز راس ساعت ۶:۰۰ صبح از خواب بیدار می شود تا به محل کارش برود اما با یک اتفاق عجیب روبرو می شود. آسمان بر خلاف همیشه که در آن ساعت روشن است ، تاریک به نظر می رسد و ماه و ستارگان در آسمان می درخشند. او وضعیت را با روزهای قبل مقایسه میکند و مطمئن می شود که در روز گذشته ، در آن ساعت همه چیز را میتوانسته ببیند. لحظاتی بعد صدای زنگ در او را از جا می پراند. پیرمرد همسایه که مثل هر روز میخواهد به پارک برود تا به کلاغها غذا بدهد به او خبر میدهد که خورشید دیگر طلوع نخواهد کرد !
تمامی رسانه ها به پخش یک خبر فوری اختصاص دارد!
« از ساعاتی پیش ، بنا به دلایلی ناشناخته کره زمین از چرخش به دور خودش باز ایستاده است»
جهان به دو نیمکره روز و شب با حالت ایستا مرزبندی می شود و . . .
ترجمه اثر فوق به زبانهای انگلیسی ، عربی و آلمانی همزمان با نشر آن در ایران شروع شده است.
بخش هایی از کتاب :
نورمــن ســاکت شــد. نفسهــای کوتــاه می کشــید. آنچنــان بــه فکــر فــرو رفــت کــه انــگار ســخت ترین معادلــۀ ریاضــی دنیــا را حــل می کنــد. ســرمایی کــه از موزائیک هــا بــه کــف پــا و مغــز اســتخوانش رســیده بــود، او را از افــکارش بیــرون کشــید.
ســریع از همــان راهــی کــه آمــده بــود، برگشــت. بــه مقابــل درِ آپارتمــان کــه رســید، پیرمــرد را دیــد. او را به کلــی فرامــوش کــرده بود. دســتش را گرفــت و به داخل خانــه بــرد. او را روی مبــل راحتــی نشــاند. در مقابلــش زانــو زد.
بــا وحشــت زدگی بــه چشــمانش زل زد. پیرمــرد هــم نگــران بــود، امــا نگرانــی بــه تعــداد تمــام آدم هــای زمیــن، چهره هــای متفــاوت دارد ..